Fryma poetike e së premtes me poeten;-Donika Stasa DOMI

BUZËQESH …

—————————-

Çdo ag kur bie drita

mbi kreshtën e malit ,

me buzëqeshje dielli

ditën përshëndet ,

dhe atëherë…

kur mjegull e hirtë

fytyrën ja mbulon

me hije të nemitur ,

sërish buzëqesh…

trishtimin mbaj larg

retinës së syrit ,

dhe shpirtit që vuan

vetë shuaja dhimbjen ,

në vatrën zjarrfikur

të ndez sërish shpresë .

Buzëqesh…

që vetes ti rikthesh

sërish gëzimin ,

hidhërimin flak tej

që në ugar të zemrës

të buis syth i ri ,

buzëqesh se koha

si e çmendur vrapon ,

e kur të zgjohesh dremitjesh…

prej saj të ka mbetur

veç një grusht me hi .

Buzëqesh…

mos e ler mërzitjen

si goma që fshin në letër

të ta fshijë lumturinë ,

jeta është e jotja

e ta jetosh si do ,

vetes pa mëdyshje

jepja mundësinë .

Donika Stasa

//www.QendraPress.com/