Fundjava poetike me poetin: Sabit Rrustemi

GURI I KANËS

Shtrihesh buzë udhe

si themel i Trollit t’Moçëm

me një mal kujtimesh lyer faqeve tua

Natën i zbukruroje thonjtë e zanave

ditën thonjtë e vashave

e kurrë s’ na the

cilat ta thyen zemrën

a cilat ishin më të bukura

Po atë loçkë prej guri

thellësive të ëmbla të dheut

cila ta përloti

që kullon ende me ëndrra të panxëna

Besnik i heshtur i dashurive

asnjëherë s’u rrëfeve

e sa gishtërinj të mikluan trupit

sa faqe dadash e dafinash të përlotura

u lagën e u thanë

hapësirave tua

Ta kam zili

sa herë të shoh

sa herë pranë teje kaloj

Ç’pate ti që ju dhe më shumë

zemrave me aromë lulesh

e ç’ më mungoi mua

O Gur  Kujtimi

strehuar thellë kujtesës sime

sa ëndrrova të jem vetëm njëherë Ti

e t’i përjetoja nga të prekurat

gjithë ato dashuri

që përjetshëm mbetën në Ty

Seli e Shejtë e të pathënave

shpresë e rilindur

me ngjyrat më të bukura të jetës

mbete Ti

Gur i Kanës

( 14 FROR 2013 )