Me penat që premtojnë: Aulona BALIU, nxënëse
Shpresa e mbajti gjalle
Akoma frymon zonja Ferdonija
një nënë me dhimbje e me lot
si rrjedha lumit athu kush do mund t’ia
shëroj plagët qe ka ne zemër ?
bijtë e humbur qe nuk u gjeten.
Veç ne ëndrra ajo nuk jeton vetëm
Tani me veç me kujtime rron ne muzën e saj.
Veshmbathje e me fotografi
Fëmijët e saj i kujton qe kur i
shikon nganjëherë ia rikthejnë lumturinë
, e mos te them vuajtjen e mërzinë.
Ky muze kumbonte nga zerate e bilbilav
E e tani e ka kapluar heshtja aty kane
rene ne toke edhe trëndafilat edhe pse me
lot ujiten cdo dite ,por uji tepër thane çdo gjë
madje edhe lëkuren rrudhe para kohe.
Me lot ne sy flet për ta vetëm ajo e din
çdo te thotë dita me tu erresu e fëmijët e
tu armiku me ti gllabërua si shqiponja qe nuk te
le asnjë fjale me shqiptua.
Por veprimi saj armikun e ka tundu
Kjo do te thotë me jetu e me u kujtu
Shok i durimit me qendru edhe ne
bregdet se vala te rikthen sipër ne rëre
prape edhe pse te vret.
Aulona Baliu nxënëse nga shkolla’’ Dëshmoret e Koshares’’,e përzgjodhi arsimtarja Pranverë, qe çdo moment mundohet me qendre afër krijueseve te rinj/www.QendraPress,com/
