Me poeten ; Manushaqe Hoxha Laçi

Vallëzo, valëz e detit

hedhur bregut shtat magji.
Ledhato rrezen e diellit
kur të puth të bukurin sy.
Zgjate dorën e kap bregun,
hidhe vallen me ngadalë.
Lëre hënën të djegë shtegun
kur të puth ballin me mall.
E kërce me perëndimet
malit shtrirë tutje larg.
Digjet deti, vlojnë burimet
kur të prek dorën e bardhë.
Dridhe valëz, dridhe belin
në sup të yllit ledhatar.
Dhe kitara e shkund telin
Nga prushim i valsit të parë.