Me poeten :Sevëme FETIQI

PO VDES NË HESHTJE

 —————————————

-Foshnjeve dhe fëmijëve të pafajshëm

që vrahen për çdo ditë në Gazë

Nuk e di çka me thënê

sepse ende nuk fillova të flasë

vetëm po pyetem

a mund të jemi ne

ujqër mizor që prenë e tyre

e vrajnë pastaj e hajnë

apo ujqër në mes të hienave

që prenë e tyre të gjallë e hajnë

vetëm e di që ujku

kur të ngritet në këmbë

nuk e njeh kurthën e gjuetarit

e as dhembjen e vet

Po qajmë në errësirën e natës

a ēshtë mëngjesi afër nuk e dijmë

a e shohim dritën e tij as atë nuk e dijmë

unë kur linda fillova të besoj në DASHURI

kuptova ndarja nga jeta

nuk qenka kurthë e tradhëtisë

qenka sprovë e perëndisë

po iku në heshtje nga kjo botë

me plagë më të rënda se trupi im

pa e thënë asnjë fjalë.

/www.QendraPress.com/