Poezi në ndërrim motesh:Mursel SOPAJ
RRUGE E GJATE
——————————
Vijnë nga toka e nga deti
E nga qielli blu
Si burim qe rrjedhe nga mali
Ane bijtë e tu
Rruge e gjate,kohe e ftohte
Qielli plote me re
Me portretin e një nene
Shfaqesh t’i atdhe
Mijëra dyer e dritare
Te hapura qëndrojnë
Dhimbja-dhimbjen,malli-mallin
Pret t’a përqafojnë
Kot i shpiken k’to makina
Trenin me vagonë
Lotin,dhimbjen edhe mallin
Dot nuk mund t’i qojnë
Rruge e gjate,kohe e ftohte
Fjalët janë lidhur nyje
Sa kane lindur,sa ane plakur
E sa tretur si qirinj
Kot i shpiken aeroplanët
S’janë dhe aq te shpejte
Pas çdo reje,shtohen pulset
Dhe imazhet e atdheut
Rruge e gjate,rruge e gjate
Brenge qe s’ka te sosur
Neper copa janë ndare zemrat
Si copat e atdheut te plagosur !
Hagen 31 dhjetor 2024
/www.QendraPress.com/