Sa shumë po na mungojnë oh Zot….! – Shkruan;Qazim THAÇI

  Menjëherë pas lufte  pata takuar mikun tim mësues  në  Drenicë, dhe  më pati thënë se at ditë kishte dalë nga spitali. Kur e pyeta pse  çfarë  pate?  Më tha se në klasë e kishte humbur vetëdijen ,, Edhe pse e dija se  disa nxënës  më mungonin  nga lufta,megjithatë ditën  kur fillova  tha  fillova ti thërras nxënësit , Afrim K… mungon thanë njëzëri nxënësit dhe  lotët  ju shpëtuan, kur erdhi radha te Faltum G, mungon thanë prapë , dhe kaq mbajë mend  dhe  isha  alivanosur dhe kur e pash veten në spital më tregoi, Ula kokën dhe e pyeta për familjen…….

               Po  ja erdhi  pandemia dhe tashmë në  Prizren këtë muaj të fundit  sa shumë po na mungojë njerëzit e kulturës . Ata që i kemi njohur dhe  më të cilët  edhe ndarë  kohë  qoftë  edhe me ndonjë.’’ Expreso’’ apo ‘’makiato’’. Tani prapë rikujtojë mungesat  që na janë bërë, Mungon  mësuesi ;Ramadan Zaplluzha,prof.  Fadil Vezaj. Mungon prof  Agim Hoxha, mungon  Shtjefën Laçi.. oh sa  shumë na mungojë. Tash si  të  mësohemi pa prezencën e mahive të  mësuesit Ramadan, pa  shprehjet e zakonshme të  profesor Fadilit,  pa ,,…  deri në pakufi mund të  vazhdojë. Mungojnë ata, dhe  ikën me shpejtësi rrufeje, na mungojë  shokët e bankës  si, Shpend Gashi,na mungon Agim Siçeca ehhhh mungesa e sa shumta . Vdiq  edhe  Skënder Berisha  ai miku i ditëve të vështira kur ndanim bukën e ujin dhe  bashkë   kishim vizionin e  së ardhmes, të kësaj Kosove të pasluftë. Por ja  në  vitin  21  të  lirisë   na erdhi Coronavirusi e këtë si ta ndalim  këtë pandemi e mos të na ikin ata që  bashkë  bëmë projekte ideore  për një  Kosovë   të bukur, për një Kosovë  të  mirë.

Sheshi  ‘’Shatërëvan’’ një kohë  u mbulua nga bari sepse  pandemia ndaloi njerëzit, tani si të  flasim me  shokët kur  ata  janë  rënduar rëndë me mbijetesën e tyre,, ka  nga ata që  s/kanë  si ti bëjnë përgatitjet e  dimrit, U mungojn  paret, u mungojnë mundësitë,  ata punojnë ose i kanë  humbur vendet e punës, pra   një mal mungesa  O ZOt sa shumë mungesa në këtë botë , Sheshi tash  është mbushur më shumë me’’tarabuke’’ e me’’saze Tirone’’  them , ku mbet  ku civilizim, them ku mbet ajo ëndërr bukur  për një jetë  të mirë, Prapë  më  kujton  takimi i djeshëm  mirësinë e njerëzore   Besim Shkreli, pronar i restorantit ‘’Beska’’  më të frekuentuarin e kësaj qendre, i cili  thotë  nuk kemi punë, por asnjë punëtorë se kam larguar  tre muaj  i pagova edhe pse  nuk punuam. Por  ata  nuk janë  fajtor   dhe më mirësinë  e madhe  fletë  për  dashurinë ndaj familjeve të atyre që  presin  kafshatën e gojës,Them kjo është mirësia .Asgjë më shumë se shpresa nuk  shëron,

Prandaj ende  ilaçi  ‘’shpresë’’  është më efikasi. Edhe në këtë pandemi. Jeta  a mund të  vazhdojë  kështu…..?!!!,Shpresa thotë po  do e mundemi këtë murtajë, sepse jemi në rrugën e drejtë  të jetës….