Fryma poetike e së martës me poeten;-Blertë Tmava VESELAJ
Jo njeri
=========
Kur më preve rrugën ndjeva tmerrin
Në sytë e tu shihja ferrin
Nga goja jote mllef I zjarrtë
Kishe guximin për gjithçka.
Për një jetë që më dha Zoti
Nuk iu luta kurrë askujt
Po për atë që mbaja në barkë
Tu luta dhe të rashë në gjunjë.
Pa pikë mëshire më qëllove
Plumb I zjarrtë trupin më ftohi
Dy jetë sa lehtë I shujte
Me dorën që shumë I besonin.
Ti mund të jesh gjithçka
Por jo një njeri
Gjithçka mund të shuash
Por jo më zërin tim.
Ti je thjeshtë një bishë
Që ushqehet me gjakun e tij
Gjithçka mund të jesh
Po asnjëherë njeri.
/www.QendraPress.com/
