Fryma poetike e së mërkurës me poeten;- Shukrije GASHI

MREKULLIA ANEMONE ME NENEN

———————————————–

Tek po ikte nata nga qielli mbrëmë

Ajo erdhi ne krah fluture
me lehtësi u përvodhe brenda
ne dhomën time
u fute n’shtroja nen lëkurën time
ia nuhata praninë gjithandej
për një çast u rrëqetha nga frika
se do te me ikte pa e shijuar
erën e përqafimit sikur valët e detit
kur nen diellin guldises kallnueri
na e përkëdhelin fytyrën tek lozin
me flokët tona
e pastaj, shpejt e me duart qe m’ dridheshin
nga malli u mbështolla me frymën e Saj
Nuk i hapa sytë asnjë sekonde
nga trishti se Ajo do te trembej
e shihja edhe me sy mbyllur tek me sodiste
ia ndjeva edhe ofshamat e prekjen e duarve
memzi u përmbajta t’mos zhgrehesha ne vaj
ah Nene me foli shpirti nen heshtjen
qe nuk guxoi t’pelcet
Nuk e di për sa kohë nuk lëviza fare u mpiva
e tera ne krahun e djathte
derisa u vesha krejt me erën e trupit
te Saj

një dehje magjike qe nuk shqitet kurrë
nga ne
kaq ishte mrekullia Anemone me Nenën
Kur hapa sytë Ajo kishte lëshuar dhomën
një fërfllaze e lehte ere dimri
shkundi perden e dritares time 
sa ftohte serish u vesha me pikëllim
dhe shume zbrazësi…

/www.QendraPress.com/