Çaste poetike me poeten;- Donika  Stasa- DOMI

E IMJA POEZI

———————–

Ti rreze e përflakur…

që del nga hark zjarri

e gris cohën e natës ,

territ bërë pis ,

të m’regëtish në dritë të syrit

e falesh në tempull të shpirtit ,

ti që lind dhe rrënojash ,

kur shembur janë

muret e zemrës ,

fjalët e tua gdhend

vetëdijes si me daltë ,

e vargu m’nis për udhë

të fshehtat e zemrës .

Ti… valë e lazdruar

që bregut i zhytet

gjithë naze në gji ,

vërshon e trazuar

pushton të bardhën fletë ,

si zgalemi mbi dallgë

që sfidon stuhitë ,

fantazinë nis horizontesh

ku blerojnë lëndinat ,

puthjesh të mëndafshta

të dehen…

të çmenden dashuritë .

Më je pikë e lotit

o muzë e tallaztë ,

m’përçon kapilarësh

diell dhe suferinë ,

lëkundjet e jetës

s’mi njeh kush si ti ,

me ty vajtoj brenhln

që çan kraharorin ,

të kam oksigjen

frymë që më mban gjallë ,

më je universi

e imja poezi .

D Stasa— me Donika Stasa Domi.

/QendraPress.com/