Çaste poetike me poeten;-Nexhi HASANI

Fluturova udhëve të thyera…

———————————-

Hej, ju, dështakë të mjerë!

Kasapë të shpirtrave të pambrojtur.

Tokën time e keni përdhosur,…

Hijena të zeza, me sy gjaku,

Krekosur, kollarisur

në kostum hipokrizie.

2.

Çirret toka nga thonjtë e saj,

gropat hapen e të përpijnë

të marrin brenda.

Thërret, gulçet ”njeriu “,

Koha përcjell Jubilarët:

20, 50, 100.

Vite…, ku ti zvarritesh.

Sa herë, i mblodhe fuqitë e tua,

“ O njeri “,

dole mbi sipërfaqe!

Peng le varret,

në kryqëzime kohësh.

Kohë të pakohëta.

4.

Ne, pushtuesit e vetvetes,

vetë i vramë ëndrrat,

Duke besuar në ideal

e në komb.

Ju, na lidhët sytë,

e shpirtin na i shkrumbuat.

5.

Stop!

Mjaft më!

Kërkojmë liri,

pa ajër të ndotur.

Nga kjo verbëri,

ramë përtokë

e u zvogëluam,

si gjethe e verdhë vjeshte.

Vulosëm fatet,

jetën e fëmijëve

shkatërruam.

Ne emër të “Ligjit Hyjnor”,

ju dënojmë.

Nga asnjë ligj tjetër,

ju nuk trëmbeni.

Ju dënojmë

me vdekje të përjetshme:

Të mos ktheheni,

as në jetën e re!

****

Ajo do të jetë e jona,

Parajsa e popullit të premtuar.

Unë , ti dhe ne të gjithë,

do të rilindim,

në çeljen e pranverës,

Në kaltërsinë e qiellit të pastër.

Po!

Ky premtim i së nesërmes…

/QendraPress/