Çaste poetike me poeten;Drita DEKAJ

Për asgja në bot s’dua t’jem në vendin tënd

Ta duash jetën nuk

është mëkat.

Puno,mos rri kot,me

fjalë mos e zgjat.

Ti duash njerëzit,nga perëndia është virtyt .

Kur ke ndërgjegje të

pastër,të ndriçojnë sytë.

Gabimi thon se është njerëzore

Po kështu dhe falja është hyjnore .

Të gabosh rënd e

mos të thuash më fal!!!

Këtu ke kallxu, që ti s’ke moral.

Nga gabimi jot se tu duket i drejt.

Ju hap rrugë tjerëve të gabojnë ma lehtë.

kur njerëzit gabojnë.

Duhet të kërkojnë falje

Nuk është përulje po është virtyt morale.

Sillen kapardisen me

marr pak vëmendje.

Të varfër në shpirt e të varfër në mëndje.

Nga mendjemadhësia të errësohen sytë.

Bën gabime të rënda

E falje sdin me lyp.

Për karrige e famë

Shkel vlerat njerëzore.

Mbi njerëzit e thjesht kërkon të jesh epror(e).

Po ndjej keqardhje që nuk ke zanë mënd.

Për asgjë në bot

S’dua t’jem në vendin tënd.

 

/QendraPress/