Kur drejtësia vonohet nga ata që duhet ta garantojnë, shndërrohet në krim politik dhe institucional. Shkruan: -Gjeneral Hisen BERISHA

         Kosova lëshon urdhër arrest për krime lufte ndaj Radoiçiqit dhe 19 serbëve: Vranë 106 civile shqiptarë në Gjakovë, keqtrajtuan 300 tjerë. Ky urdhërarrest lëshohet pas pothuaj 27 vitesh liri dhe përpjekjeve të qeverive e Komisioneve përkatëse për zbardhjen e gjetjen e të zhdukurve; për hetimin e krimeve të luftës e ngritjen e padive. Më keq ky person ka qenë nënkryetar i një subjekti politik (Lista Serbe); Subjekti i tij, është certifikuar në KQZ të Kosovës dhe garon në sistemin zgjedhor të Kodovës; Përveç certifikimit si subjekt, personi në fjalë është dashur ta marr dhe e ka marrë certifikatën e sigurisë; Deri sa SHBA e fut në listën e zeze dhe e ndjekë ndërkombëtarisht, qeveria e koordinon votimin e ligjeve dhe politikave qeveritare; Tani është shpallur terrorist dhe në ndjekje, për veprat e fundit “Banja 2023”; Po, a nuk figuronte në databazen e policisë, hetuesisë e inteligjencës për këto vepra që po akuzohet sot? Pse nuk është vepruar ende? Si quhet kjo formë drejtësie? Urojmë që një ditë mos ta kualifikon kryeministri siç e vlerësoj Oliver Ivanoviçin, një kriminel i njohur për vrasjen e shqiptarëve; Si do qoftë: duhet të ushtrohen padi nfaj të gjithë kriminelëve serb që kanë kryer krimr para e gjatë luftës, e që qytetarët mund ti dëshmojnë. Ma bëj një shkrim me qasje kritike

Drejtësi e vonuar, institucione të dështuara: Rasti Radoiçiq

—————————————–

        Pas gati 27 vitesh nga përfundimi i luftës, Kosova ka lëshuar më në fund urdhërarrest për Milan Radoiçiqin dhe 19 serbë të tjerë për krime lufte. Sipas aktakuzës, ata akuzohen për vrasjen e 106 civilëve shqiptarë dhe keqtrajtimin e mbi 300 të tjerëve në Gjakovë – një ndër aktet më të rënda të gjenocidit të ushtruar mbi popullsinë shqiptare. Ky urdhërarrest i vonuar është pasojë direkte e dështimeve të njëpasnjëshme të qeverive të Kosovës, komisioneve për të zhdukurit, dhe institucioneve të drejtësisë për të hetuar krimet e luftës dhe për të ngritur padi ndaj përgjegjësve. Edhe më e rëndë është ironia institucionale: gjatë gjithë këtyre viteve, Radoiçiqi jo vetëm që ka lëvizur lirshëm, por ka mbajtur funksione politike të rëndësishme në Kosovë. Ka qenë nënkryetar i Listës Serbe – një subjekt i certifikuar nga vetë Komisioni Qendror i Zgjedhjeve të Kosovës. Jo vetëm kaq, por për të kandiduar dhe ushtruar funksion publik, Radoiçiqi është pajisur edhe me certifikatë sigurie – një proces që kërkon verifikim nga Policia, Inteligjenca dhe Prokuroria. Ndërsa SHBA-të e kishin futur në “listën e zezë” dhe kërkonin ndjekjen ndërkombëtare të tij, qeveritë e Kosovës bashkëpunonin me strukturën politike të Radoiçiqit për të kaluar ligje dhe për të ndërtuar shumica parlamentare. Një absurditet i dyfishtë i institucioneve të sigurisë dhe drejtësisë së Kosovës: nga njëra anë deklaroheshin të angazhuara për sundimin e ligjit, nga ana tjetër mbyllnin sytë para dosjeve kriminale të njohura ndërkombëtarisht. Sot, Radoiçiqi është në ndjekje edhe për aktet terroriste të sulmit në Banjskë (“Banja 2023”), por pyetjet e mëdha mbesin: • A nuk ishin këto informacione të njohura më herët? • Pse u tolerua për kaq gjatë? • Pse drejtësia reagoi vetëm kur dëmi politik dhe diplomatik u bë i pariparueshëm? Cilido që tenton ta quajë këtë “sukses të vonuar” është duke mbuluar një dështim të thellë institucional. Nëse nuk do të kishte ndodhur Banjskë, a do të vazhdonte ende Radoiçiqi të ishte faktor politik në Kosovë me bekimin e institucioneve? Për të shmangur përsëritjen e kësaj tragjedie institucionale, është urgjente që të iniciohen padi ndaj të gjithë kriminelëve serbë të luftës – qoftë ata që kanë vepruar gjatë, para ose pas luftës – bazuar në dëshmitë që qytetarët kanë dhënë dhe që janë mbledhur ndër vite. Drejtësia e vonuar është mohim i drejtësisë. Dhe kur drejtësia vonohet nga vetë ata që duhet ta garantojnë, ajo shndërrohet në krim politik dhe institucional. Në të kundërt, një ditë mund të dëgjojmë politikanët tanë t’i quajnë kriminelët “burra të mirë”, ashtu siç ndodhi me Oliver Ivanoviçin. Kosova nuk ka nevojë për mashtrime politike mbi gjakun e viktimave. Ka nevojë për drejtësi të plotë dhe të pavarur./QendraPress/