Fryma poetike e së mërkurës me poeten;- Suela Cenolli ARMATA

Bote servilesh

“”””””””””””””””

Ne tryeza flakërijnë buzëqeshje plastike.

Servilet përkulen me fjale statistike.

Ne shërbim te se keqes veshur me etike

e nderin e shesin për një shikim kritik.

Fjalët u rrjedhin si mjaltë i helmuar.

Lëpijnë çdo këpucë me shpirtin e shuar.

Për pak vëmendje, për pak përfitim

e humbasin veten deri ne përbaltim.

Te ngjitesh me shpirt është rruge e vështirë,

kur te tjerët fluturojnë , mbi krahë servilesh.

Kur heshtja jote behet faji me i rende.

Zëri yt ndëshkohet qe s’di te lavdërosh kënd.

E unë mbetem këtu me zemrën si gur.

Me ballin përpjete e shpinën permur.

Se s’di te përkulem, s’di te shes liri.

Prandaj nuk çaj dot , se s’di te lëpij.

Po me mire kështu me zë te qete.

Me kokën drejt e me sytë qe s’ulen.

Se s’dua te ngjitem ne je maje te larte,

qe ndërtohet e gjitha mbi gjunjë qe dridhen.

/QendraPress/