Çaste poetike me poeten;-Fatime KALIMASHI

FJALËT S’MUND TA NDALIN DRITËN

—————————————————

Uji i ndotur s’e ndal dot farën

Kur dielli e ngroh ajo çel beharin

As fjala e ligë s’e ndal dot shpirtin

Që ecën përpara e s’pyet për mllefin

Në gojët e botës nuk ka kurrë pushim

Shpirti dhe mendja e pastër gjen gjithnjë drejtim

Kush ka zemër punon me vizion

Nuk ndalet kurrë nga asnjë shpifje në horizont

Bima rritet dhe në dhe të varfër

Si njeriu i mirë në kohë të vështira

Uji i ndotur s’e ndal dot bimën të rritet

As balta s’e zbeh dritën që ngjitet

Fjalët e kota janë si era nëpër degë

Shkundin pak, por s’e rrëzojnë trungun

Njeriu që ngjitet me mund e me djersë

S’e ndal dot zhurma dhe as një pengesë

Në heshtje ndërtohet kalaja më e lartë

Në durim fshihet forca më e rrallë

Populli thotë: “Lumi rrjedh, s’e ndal dot një gur,”

Suksesi është zë që flet vetë i thellë dhe i sigurt

Andaj kurrë mos ju frikësoni gurit

Nëse shpirti yt është ndërtuar mbi mal

Njeriu që ngrihet me nder e me dritë

Mbretëron me zemër, jo me fjalë

/QendraPress/