Fryma poetike e së dielës me poeten:-Esmeralda BREGAJ

Do të më mungosh

——————————

sa na mungojnë hënat,

dashuria dridhet natën,

ndërsa përqafohen fshehurazi,

duke vjedhur momente nga drita.

Do të më mungosh

si mund të na mungojnë gabimet,

kur mbahen bashkë pa pendesë,

digjet në lëkurën time,

Duke lënë plagë të pashlyeshme,

pa strehë, pa armëpushim.

Do të më mungosh

me tërbimin e një deti të stuhishëm,

me dëshirën që thyen frymën,

siç di vetëm unë,

siç di vetëm ti,

siç askush nuk do ta dijë kurrë.

Do të më mungosh

në heshtjen e një puthjeje të pa dhënë,

mes rrahjeve të shurdhër të një zemre të lënduar.

Do të më mungosh

si zjarri në unazë,

përvëluese, e përjetshme, e konsumuar

Duke numëruar momentet e mbetura

mes ngrohtësisë dhe dashurisë,

mes zemërimit dhe pasionit,

mes dhimbjes dhe butësisë

e një dashurie të pashuar

si një fije ari që lidhë mungesën me kujtesën

—përfundoi vetëm për ata që nuk dinë të ëndërrojnë.

/QendraPress/