Fryma poetike e së dielës me poetin;-Hatip HULAJ
NJË DITË PRANVERE E NXEHTË
—————————
Në këtë ditë pranvere përballë restorantit “Metropol” ulur qëndroj,
Dëgjoj zogjtë drunjve të trotuareve se si cicërojnë,
Statujën e Shën Terezes e studioj
Lule të bukura dhe gjelbërim atë e rrethojnë
Bukurinë sheshit aty ia shtojnë.
Një fëmiu dorën në sup ia ka mbështetë
Duket se e inkurajon dhe e ndihmon për jetë ,
Në gjithë botën ajo nevojtarët i ndihmoi
Gjakun dhe origjinën e vetë kurrë se harroi,
Në momentin më vendimtar
Ishte yll drite gjithëkombëtar
Rreze dielli për Kosovarë.
Bill Clintoni i yni shpëtimtar
Tha unë e njoh popullin shqiptar
Nga Shën Tereza informatat i kam marrë,
Ajo një amanet më ka lanë
Te kujdesem për ju gjithmonë !
Para shtatores së Shënë Terezes
Një krua me ujë të pastër gurgullon
Dy pëllumba aty te qepi qëndrojnë
Pinë ujë dhe sqepat i cakërojnë
Paqen dhe humanitetin e Shën Terezes e përçojnë.
Prapa statujës është një librari
Lexoni librat e mbara rini
Brumosuni me edukatë dhe njohuri,
Humanitet ,paqe dhe përulësi,
nga Tereza e keni trashëgimi.
Pini ujë te ky krua këto ditë të nxehta
Ecni edhe pak më andej100 metra ,
E shihni Skënderbeun hipur në kalë,
Syshqiponjë vëzhgon në çdo anë,
I dëshiron suksese popullit shqiptar
Bëhuni s’bashku,keni shumë punë për të bërë.
Pak me andej fotoja e Adem Jasharit
Ju shikon si Petrit mali,
Çka po bëni o Shqiptari
Mos harroni sa gjak u derdh për liri.
Dhe një gjë në mend të mbani
Kosovën rune mos e ndani
Ajo duhet të forcohet si e tanë
Pastaj vjen bashkimi kombëtar .
Ndërmjet veti mos luftoni
Urrejtje patologjike mos mbani,
Miqtë nga Perëndimi ti respektoni
Identitetin kombëtar mos e ndërroni…!
Se të gjithë jeni një gjen dhe një farë
Keni gjak Pellazgo-Iliro-Arbëroro-Shqiptar
/QendraPress/
