Çaste poetike me poetin;-Mark GJETJA

Eja falëm dashurinë.

—————————–

Ma jep e dashur lumturinë,

se né shpirté gjithnjë té mbajé,

eja falma dashurinë,

zemrat ndezur dot si ndajmë.

Sa heré malli, mé rri zgjuar,

asnjëherë për ty nuk tretet,

e ngrysur bota mé duket mua,

qiell i kthjellët për ne do mbetet.

Nëpër muzg kur bie nata,

dhe kur héna lëshon drité,

lërmë ti zgjas duart e gjata,

dhe njëherë té marr né gryké.

Duam se dhe dashuria

qiellit nisë dhe fluturon,

atje lart, gjerë né yje,

malli dhimbjen ma shëron.

Se je dritë qé kurrë nuk shuhet,

do të rrojé unë ne trishtim,

mi afro dhe njëherë buzët,

té shtrëngoj né gjoksin tim.

Se kjo dashuria jote,

sa herë , vetëm ëndërroj,

si një valé e ngrohtë vjen sonte,

herë si fllad unë e dëgjojë.

Heré si dallgët ,përmbi deté,

zemrat, té na rrahin ne ,

por si shi ,qé shkundi retë,

heré si diell qé ngroh mbi dhe.

/QendraPress/