Çaste poetike me poeten;-Xhemile ALIU

ME BESONI

————————

Me besoni se ende jam gjallë

Dhe ende frymoj mbi këtë dhe

Nji moment nuk mora frymë

Serish e serish u ktheva në jetë

Dhe fillova prapë e prapë vargun

Dhembjet i kapërceva sërish

Me ndjenjën ma sublime njerëzore

Fillova vargun tim që të stolisë

Të më falni miqësia ime e shenjët

Ju që me jepni frymë dhe elan

U ndjeva nji moment diç e mbyllur

Dhe dot nuk shkrova t’imin varg

Dhe sot i lutemi zotit lartë qiellit

Se vetëm ai na drejton në jetë

Të na lehtësoj shpirtin tonë

Dhe mos të ndjehemi të zbehtë

Se jeta me shpresa të venitura

Është sikur mulliri që ska ujë

Dot nuk bluan ndenjen e shpirtit

Kur të mungon e jotja muzë

/QendraPress/