Çaste poetike me poeten:-Leonora N. LOKAJ

Në jetën teme të vogël

—————————————–

Në jetën teme të vogël pata dashni të mëdha

disa me lan rrudha n’shpirt e do mi mori koha e djegur

kam ec si kalorëse shumë herë e shpumë nga shpresat e huaja

malit te zhveshur plot ujq të pa ngopun

Në jetën teme të vogël kam pas çaste

kur i gëlltita të gjitha andrrat

shpesh m’ka shku mendja mu pre n’tehun e bjeshkëve

se dashnitë kurrë s’mujta si kafshatat mi nda

o kam dashtë, o s’kam dashtë!

Si e trembun i kam kërkuar yjet qiellit shterpë

e me drapen jam mundu mi korr fatet e dashnive

kam dashtë mi pa para derës teme duke prit me le dielli

edhe pse krushqit e mallit, ata shejtanet me kangë e daulle

shpesh i tremben dhe i largun si hijet e mbrëmjes

Në jetën teme te vogël

jo rrallë mallohem për do sy që m’ përcjellin n’ erë

për nusen që u ba tra n’ shpinë e huej

për zogjtë që me sqep shkruajtën mbi re vargun tem t’ çalë

e mundohen me bo çerdhe ne degët e LISIT që hala s’ka lind

Ne jetën teme të vogël

flokun tem të thinjur në kryet e dikujt tjetër

po e lyej deri në rrashtë me t’ kuqtë e agimeve

sa lehtë asht mi pa veten duke i kep copat e natës

besa edhe duke u ngop me andrrat e pa shpalume hiq…

/QendraPress/