Çaste poetike me poeten;-Bukurie BUÇPAPAJ
KUDO QË JE, FRYMO SHQIP
—————————————–
Mblodha yjet, daltova tě artin emẽr,
E rrezet diellit i’a rrẽmbeva.
Tik-taket ndjeheshin furishẽm n’zeměr,
Si stina e pranverěs, shpẽrtheva.
Gonxhe fjalěsh, si lule bliri,
Kẽngẽ poeti, ligjẽrim malli.
E madhěshtova atẽ, tě bukurěn Shqipẽri.
O paskam mallẽ, sa nata pěr hěněn,
Kultit tẽ saj, e putha dhembjen.
Rrudhat ia pẽrkẽdhela ballit, ně lot,
Plagẽt dhembin e se pẽrpij dot.
Atdheu, balta e mjaltume,
Toka ku hapěrova hapat e parě.
Zojẽ e raně ně shekuj e robërume,
Sa dhe koha dhembjen e saj ka parě.
Shtrẽngova ně
gji revoltẽn idhnake,
Se bijtẽ e tu kanẽ luajt mendsh, djajtë.
Peshě tẽ rẽndẽ tradhẽtia e snobve,
Mohuan prejardhjen e nga vijnẽ, zagartë!
Çdo pjesẽ e ndarẽ nga i yti gji,
Plagě lẽnẽ trishtim e kurrě harrim.
Ta thanẽ qumshtin bimëzemrat tu e pi,
Andaj, u rritẽn pa ty, s’ta dinë rëndësinë.
Ti nuk je Kosovar, je Dardan,
E pẽr kẽtẽ emẽr sa gjak dhaně.
Armiku, shushunjẽ e pangopur kurrě,
Mes shqipesh ndẽrtoi murë me gurë.
Sa herẽ nana thẽrret tẽ bijtë,
Fshehtas, t’hanẽ, siç hajně minjtë.
Si gjarpẽrinj helmojnẽ gjakun,
E sot lutem,t’i te marrěsh hakun.
O shqipe, fole nẽ kreshta malesh,
Běhuni bashkë, e jo me truke tẽ pẽrçarjes.
Gjẽneza nuk humbet as nuk ndẽrrohet,
Nga brezi nẽ brez, ilirisht trashgohet.
Ulem nẽ gjunjẽ e lutem pẽr ju,
Gjaku i kuq mos tẽ ju bẽhet ujě.
Mos harroni, rrajě, fis, farẽ,
Nuk bẽhesh tjetẽr, veçse shqiptarë.
/QendraPress/
