Çaste poetike me poeten:Drita Rubjeka ZENELI

Garoj

———————–

Unë garoj vetëm me vehten,

E për të garuar zgjedh vetëm denjësinë,

Në dilemën e çdo dite vetëpyetem,

Të meritoj unë ty?

Të meritoj vallë, të meritoj?

Depërtoj kështu në udhët e venave,

Vrulle që më stepin dhe më shtyjnë,

Dhe tokën e shkel butë por kurrë njerinë.

Çmimin e limiteve mas me cakun e logjikës,

Ndjesive të jetës i kam vendosur digë,

Të bukurat dhe dramat ujëmbledh në heshtje,

Një më pak, një më shumë, ç’është më mirë?

Ç’është më mirë, një më pak?

A një përmendore e ngritur me fjalë të rrejshme,

Që thërmohet në mijra grimca rëre,

E bashkë me fjalët mbytet në lak.

Shtjekëzën e jetës e përshkoj me lupë,

Shënjestrën garoj në drejtim të vehtes,

Gjunjësisht lutem, i lutem ndërgjegjes,

Gjegjësisht në garën për denjësinë…..

/QendraPress/