Çaste poetike me poetin;-Sahit F.OSMANI
KËNGA MËKATNORE
——————————
Në këtë natë i vetmuar
pa ty më dehu ëndrra
këndoj këngën mëkatnore
këngën që përjeton zemra
Ti larg je dot s’të pushtoj
atë të njomën rini
fajshëm drejt teje vrapoj
por nuk të arrij kurrsesi
Plot terr nata më rri varur
edhe hëna nuk shndritë
këndoj me zë të dridhur
i nënshtruar dhe me frikë
Ftofshëm e pres mëngjesin
të kullojë syri i dritës
të lajë fajin dhe mëkatin
të largojë terrin e natës
E shtrij dorën drejt teje
më duket se vjen rrotull
jo si një mëkatnore
as si ëndrra e dehur
Pres gjersa të zbardh drita
të shiqoj ku ti qëndron
larg meje të mban frika
terri i dashurisë sonë
Zë i egër më është zbutur
në këtë natë të vetmuar
ti si hënë përmbi rri varur
e flak terrin dritë e kulluar
