Motivimi në punë, drita që na mban gjallë-/Shkruan;Mrs Nazmije GASHI

Puna nuk është vetëm një detyrim i përditshëm, as thjesht një burim jetese. Ajo është një mënyrë për të ndërtuar kuptimin tonë në botë, për të parë veten në pasqyrën e mundit dhe përpjekjes. Në secilin hap, puna rrëfen diçka për ne, për durimin, qëndrueshmërinë dhe ëndrrat që bartim.

Motivimi është zemra e kësaj përpjekjeje. Ai është forca e brendshme që na bën të ngrihemi në mëngjes edhe kur lodhja na rëndon. Psikologjia e sheh motivimin si të lidhur me nevojat tona më të thella. Maslow na kujton se njeriu nuk ndalet te buka apo siguria, por ka nevojë për respekt, përkatësi dhe vetërealizim. Shpesh, pikërisht në punë ne e ndjejmë këtë, kur përpiqemi të bëjmë më mirë, kur ndihmojmë dikë, kur ndjehemi pjesë e një qëllimi më të madh.

Sigurisht, ka ditë kur puna duket e rëndë dhe monotone. Por motivimi lind edhe në ato çaste, kur arrijmë të shohim përtej rutinës: në një fjalë mirënjohjeje, në një sfidë të kaluar, në ndjesinë e qetë se “sot ia dola”. Është kjo dritë e vogël që e shndërron lodhjen në kuptim.

Motivimi është një poezi e fshehur e punës, e shkruar jo me fjalë, por me përpjekje. Dhe ndoshta nuk mund të zgjedhim gjithmonë punën që bëjmë, por gjithmonë mund të zgjedhim si ta bëjmë atë. Nëse e bëjmë me përkushtim, çdo ditë bëhet më shumë se një detyrë: bëhet një hap drejt vetes, drejt asaj ndjenje të brendshme që Maslow e quante “aktualizim”.

Motivimi në punë nuk është luks, por nevojë. Pa të, dita mbetet e zbrazët; me të, dita bëhet udhëtim me kuptim. Dhe ky udhëtim është drita që na mban gjallë./QendraPress/