Çaste poetike me poeten:- Raimonda BRAHA

Natyra

———————-

Sapo zbardh agimi, buzëqesh dielli,

Ty, natyrë, të pikturoi vetë Perëndia.

S’ka gjykues për atë që të krijoi

si me dorë të pikturoi

Kur Perëndia në ty vë shenjën e tij

aty është mrekulli .

Natyre magjepsëse, thellësisht hyjnore,

Edhe kur vapa zhurit, buza thahet gjer në fyt,

Ti mbetesh frymëzim në shpirtin tim pa ndarë

Edhe kur shiu vjen

me rrëmbim e stuhi ,

Ti muza ime je persëri .

Ju, stinë si nuse vini me rradhë gjithë

 nur e dashuri si rrjedhë e një lumi ,

ma e bukra magji .

Se ti i ke pikturuar vetë,

 me dorën e dritës.

Në to ka pranverë

por edhe zjarret e verës,zhuritës .

Ka vjeshtë që qetëson

 dhe dimër plot mistere ,

veshur me petk të bardhë

ngricë në penxhere .

Ti je si një grua që vjen nga legjenda,

Me fustanin prej lulesh e parfumin e vesës.

Je kraharori i gjelbër që më shtrihet në ëndrra,

Si dashuria që s’ngopet me puthjen e shpresës.

Ti je si një burrë që e thërret horizonti,

Që thyen kufijtë si dallgë mbi breg.

Me trupin prej mali, me zemër si zogthi,

Që këndon edhe kur qielli vjen rrëmbim e zheg.

Në ty ka një zjarr që nuk shuhet kurrë,

Një këngë që çdo erë e mëson përmendësh.

Si një çift që dashurohet në mes të

një lumi ku dashuria është e pafund .

Ti më mëson të dua, edhe kur hesht uni .

Çdo gjethe është fjalë që s’thuhet me gojë,

Çdo erë një pëshpëritje që s’e ndal dot.

Çdo pemë është një dorë që më

mban të fortë e s’të lëshon dot

Çdo shi ,një lot që lan çdo mëkat.

Natyrë e bukur gjithësi je vërtet e

papërshkruar e artë e unë në

 preherin tënd kam shtëpi

,e robi yt natyre jam .

Magjinë në dorë, unë kam .

QendraPress/