Çaste poetike me poeten;Sanie RROKAJ

Ç’farë pate moj hënë?

————————–

Një natë shtatori

Eklips total

E përgjakur hëna

eklips pa fjalë !

Ç’pate ti moj hënë

Ç’farë plage more

Mos botën nga largë

Mirë se shikoje.

Mos për dashurinë

që është përçarë

a mos për luftrat

Që shumë kanë vrarë.

Apo mos për jetën

Që ikën e çalë

Apo mos për tokën

që çarje ka marë.

Mos për njerëzisë

Që ecën menduar

Dhe plagët kërkon

për t’ja shëruar .

Sa derde dhe halle

Ke marë ti moj hënë

Që nga largë shikon

Moj hënë e argjend.

Po syrit të diellit

Vallë çfarë i the

Më shkruaj më thuaj

Kur të jesh atje.

Lutu shumë për botën

Të mos derdhë më gjakë

Hëna e përgjakur

të mos marë plagë prapë !

Kur të pashë përgjakur

U drodha e tëra

Thashë ç’farë pati hëna

Ç’farë ndjeu nga brënda .

Në darkë u përgjake

Prapë e gjete portën

Ata sytë e tu

Të bekuar qofshin .

Amb Sanie Rrokaj

/QendraPress/