Fryma poetike e së mërkurës me poeten:- Natasha Petriti TUSHA

NOSTALGJI PER BOREN NE VENDLINDJE!

—————————————————-

U rrita ne nje shtepi private te madhe,

Natyra ne dimer nga bora, dukshe si lule dekori,

Gjith vendi mbuloheshe me nje carcaf te bardhe,

Duke kujtuar me nostalgji nje dite te bukur Dhjetori.

Ne ato kohe, binte bore ne dimer papushim,

Ambjenti i shtepise tone, ishte i ngrohte,

Rreth stufes, te gjithe ngroheshim plot gezim,

Nga dritarja, shikoja boren qe binte floke, floke.

Shtepia jone me kushte, è rrethuar me avlli,

Vetem uji ishte jasht te pusi, pak e veshtire,

Pastermaja thaheshe ne guzhine te tavani,

Dimeri ne Maliq te ne, s’ndiheshe, se jetonim mire.

Ne dimer me pelqente bora kur binte,

Ne mengjes shkonim ne shkolle te gezuar,

Rruga plot me bore, era ngadale e ngadale frynte,

Topa bore na fershkellenin nga shoqeria papushuar.

E adhuroja dimrin, ishte stina, qe shume e doja,

Rruges per shkolle rreshqisnim neper skute,

Nuk me trembte as bora, as akulli, as era,

Vershellima e eres, faqet nga bora na i skuqte.

Bora si zonje e rende, mbulonte gjith vendin,

Malet me ngjyren e bardhe dukesh in si kurore,

Zogjte cicrronin ne dritare, therime buke kerkonin,

Ndaj ato vite plot nostalgji, nuk i harroj kurre.

/QendraPress/