Çaste poetike  me poetin:-Ibrahim SKENDERI

E C B I R, E C

———————

Me këmbët njomake

Me rrogëzina mbështjellë

Shtegtoja monopateve

Ishte dikur… moti

Gjashtë dekada më parë, ishte

“Ec bir, ec…

Rrugë e dritës është kjo!”

Më jepte zemër babëloku

Me vizionin shpresëngrirë

Ndrydhur në gji.

“Ec bir, ec…!”

E unë ecja e rritesha

Rritesha bashkë me vitet

Bashkë me monopatet

që s’kishin t’mbaruar

S’më harrohen dot

fjalët e profesorit Riza Alaj

“Shkruani: Rruga e dritës

është rrugë e kombit…”

“Ec bir, ec…!”

S’më hiqej nga mendja…

E ne Luleborat

analizuam fjalinë

Pranverë paralajmëruam!

Kënga që gufoi rinorçe

“Oh sa bukur në Shqipni”

trazoi qytetin befas

Qytetin e bukur të Lidhjes

Qytetin e Rrugës së Kombit

Ishte dikur moti, …moti

Ditë e bukur maji ishte

Paralajmërim pranvere

për vjeshtën e 68 – tës ishte

“Ec bir, ec…”

më shtirej zëri i Babëlokut

Dërmuar nga dhuna e 56 – tës

që herët iku, ndjesë pastë!

Dhe unë tejkalova monopatet

Rrugëve të reja hapëroja

Dhashtë Zoti të jenë

Rrugë të Kombit

Është nder t’ecësh n’atë Rrugë

Edhe vdekja është fat n’atë Rrugë

Atë fat gjithmonë dëshiroja

Unë p o e t i !

/QendraPress/