Çaste poetike me poeten; Abide Peci GASHI

TEK PO SODISJA

——————————–

Tek po sodisja ,

 mëngjesin nga veranda,

Fëshfërima gjethesh ,

më zuri veshi,

Pranë pyllit,

përballë me drunj çelur lule të arta,

Një drenushë rrëshqiti ,

nga lartë tek sheshi!

E bukur dhe e urtë,

shikonte me një shikim të butë,

Tek ecte nëpër kalldrëm ,

 përpara dritares sime,

Kur shikonte lart ,

 nga ballkoni sikur mu lutë,

Të I hedhë pak misër ,

dhe disa ushqime!

Pas saj erdhën, edhe shumë drenushë të tjera,

 Më rrethuan, në mëngjesin e kësaj dite,

Me ardhjen e tyre,

kish ardhur dhe pranvera,

 Me plotë lule ,

dhe dielli shkëlqente prej drite!

Abide Gashi ; 26 Shkurt 2024,

————

KU PO SHKONI

—————————

Mos ia ndalni, nënës diellin,

 Dritën e hënës ,

përse po ia fikni,

Përse qiellin, po ia ngrysni,

Ku po shkoni, ku po ikni!

 Nëna shumë, ka nevojë për ju,

Me i ndihmuar, rreth shtëpisë,

Pranë saj , me qëndruar,

Mos ia ktheni shpinën,

 prej lakmisë!

Nuk e dijë,

 ku ka jetë ma të mirë,

Askund s’ është,

si në vendin tënd,

 Në dhera të huaj ,

është vështirë,

I pari tha ,

 guri në vend të vet peshon rëndë!

Në vendin tënd , ma mirë shërbëtor,

 Se sa në vend të huaj,

 të jesh mbret

 Atdheu është I shenjtë,

dhe madhështor,

Mos e helmoni vetën , me kurbet!

 Abide Peci Gashi ; 9 Janar 2024, Mitrovicë

/www.QendraPress.com/