Çaste poetike me poeten:-Abide Peci GASHI

PARANDJENJË

————————————–

Ndjejë se njerëzit ,

nuk janë të njëjtë,

Edhe pse jetojmë,

tok në një odë,

Unë jam tjetër,

dhe ti je i pavërtetë,

Duke ecur bashkë,

nëpër një front!

Kjo fletorja ,

me fletë të verdhë,

Ku shkruan lapsi,

i shpirtit tim,

Shkruan për trishtim,

edhe tmerr

Vëllau, me vëllaun ,

veç hasmërim!

Njerëzit, ia kanë shitur ,

shpirtin djallit ,

Për kolltuk e fron ,

në krye kupole,

Frika po ndjellët,

si t’ ia bëjmë hallit,

Çdo ditë vriten ,

njerëz, dhe hapen varre!

Ku do t’ na shpie,

ky udhëtim vetjak,

Mbase jo,

të barabartë në Evropë,

Apo të gjithë ,

do të përfundojmë diku

Me nga një plumb ,

mashtrimi në kokë!

U ngjasojmë gjetheve,

që i bartë era,

Sa në një anë të botës,

sa në një tjetër,

Vetëm gurë jo,

që peshojnë rëndë,

Vendit tonë ,

s’i bëjmë nderë në vepër!

Nuk jemi ma ,

si në të kaluerën,

Një për të gjithë,

të gjithë për një,

Jetojmë të gjithë ,

nën të njëjtën çati,

Por nuk po ecim,

bashkë në një vijë!

Jetojmë sot për nesër,

në vendin tim,

Na ka mbuluar,

tmerri dhe trishtimi,

Timoni nuk ecë ,

drejt në përparim,

Për çdo ditë ,

po na përqafon mashtrimi!

/QendraPress/