Çaste poetike me poeten;-Adifete SHITI

Kopshti i zemrës sime

——————————

Në kopshtin e zemrës sime

mbolla ca fjalë, që të lidhnin ura

miqësie me njerëz të shpirtit.

Këndova vargje,

që të hyjnë në zemër maleve e fushave,

si këngë që shërojnë shpirtra e mbjellin dritë.

Shkrova një letër,

si testament i dashurisë dhe i paqes në botë,

të rrojë mes nesh, brez pas brezi.

Shkrova ca vargje të ndërtojmë

një kështjellë diturie,

ku mbretëron ëndrra e përbashkët,

që nga çdo trevë shqiptare të burojë:

aty ku rri dardani, vjen edhe albani,

të mos mungojë një çam, asnjë arbënor,

e vend të bëjmë edhe për

vëllezërit tanë në diasporë,

të vëllazëruar në Iliridë.

Kështu të bashkuar,

si kopsht me lule,

me ju, vëllezërit e mi.

Bashkimi është lulëzimi i

shpirtit tonë kombëtar.

/QendraPress/