Çaste poetike me  poeten:-Afërdita PODVORICA

FRESKIA E MESDITËS

——————————

Kur dielli lodhet dhe hijet marrin fjalën.

Nën hije gështenje

Era fshiu pluhurin e ditës

nga gjethet e rënda.

Në tokë u shtri aroma e dheut,

si një batanije e fshehtë.

Zogjtë, me zë të ulët,

kënduan lutjen e fundit të mbrëmjes,

derisa hëna mori fjalën.

& & &

ZGJIMI I BOTËS

—————————–

Kur drita hyn në shtëpi

dhe gjithçka merr jetë.

Fjalët e para të ditës

Era e agimit,

me aromë të freskët gështenjash,

hapi dritaret e shtëpisë.

Dritat e natës u fikën një nga një,

si yje të bindur

që u dorëzuan para diellit.

Gjithçka dukej e re,

edhe gurët e rrugës

kishin zë të butë.

/QendraPress/