Çaste poetike me poeten;- Asja MULGECI

E NGUSHTË SA ZEMRA E TIJË

——————————————-

Poshtë brinjve, diçka uturinë frikshëm,

si n’guvat e thella, mbushun lakuriqë syneonë ,

lëngojnë n’kor deri n’mesnatë, si gratë lehona …

eshtrat këcasin si degë t’djeguna,

teksa, dhimash trupin shtrëngon

Fjala vdes n’buzë, hala pa folë,

shkimet ftoht si bora n’det,

ç’u bane i dashtun ,

t ‘prita durëlidhun, ngriva, shkriva,

mendova shpresëndezë

Ngushllova vedin

mos kjaj lule bjeshke, vjen tevona për besë …

Nata u ngrys përgjumshëm e çalë,

sa te tjera si kjo mbyllen siparin kshtu ktë fundverë,

mbas perdes, bota pravullitej, ksaj stine t’marrë,

djeg e shkrumbon ç’i del përpara,

mandej terhiqet zvarrë

A thue n’ndrrime motesh, gurzohen pritjet,

gazin dhe vajin i ndan nji fije e hollë,

rete bulzojnë mbi çati, bashk me lotin qerpikve t ‘zi,

shtegut pritjes, ngushtohen korsitë e zemres,

ngushtë, sa zemra e tijë!

/QendraPress/