Çaste poetike me poeten:- Behare NEZIRI
KUR ISHA, MES RRUGËVE
———————————————
Më thanë: kur isha mes rrugëve, kah ecjet me drojë
Si një penë e shkëputur, nga ditarët e fëmijërisë
Ec me taket e ëndrrës, se jeta është vetëm një lojë
Në kopshtin e lulëzuar, nga lulet e dashurisë
Më thanë, kurrë mos i prek lulet, e as petalet
Mos i këput, se të mallkon pastaj Perëndia
Si venitjet e lulishteve, kur nga dielli zjarri kotas, kallet
Të terrohen sytë, kur të ik jeta kah dashuria
Më thanë, edhe më shumë se vetë natyra
Qepe jetën, me gjuhën e zemrës, mos harro
Se të merr me vete, rrugë e jetës pa ngjyra
