Çaste poetike me poeten:-Blerina PËLLUMBI
Kur të kesh nevojë
————————————
Kur të kesh nevojë për një njeri
Frymën ndale mbi trëndafila
Do çelin jetë ashtu përhumbur
Zhytur në gjemba mbi psherëtima
Kur sy njeriu të duash pranë
Shikimin hidhe mbi reze dielli
Aty vullkan do ndezësh mall
Njeriu mban veshur një përrallë
Kur zemër njeriu do të dëgjosh
Gurin trokite të lëshojë zjarr
Se dhe vet guri lëshon ca tinguj
Zë nuk ka por flet me fjalë
Kur për njeriun të ndizet malli
Shkretëtirat mbyti me ujëvara shiu
Se dhe buza hesht para një parajse
Njeriu flet dhe mes vetëtimash
Kur të kesh nevojë për një njeri
Me frymëmarrje mbyte vetminë
Njeriu lind si një kristal
Që të mbulon si pelerinë
By Blerina Pëllumbi
/www.QendraPress.com/