Çaste poetike me poeten;-Blerina PËLLUMBI

Me dritat e shpirtit ndezur

—————————————

Si një poete jetova , me dritat ndezur brenda në shpirt

Mbi shekuj të rrëzuar shpesh udhëtova, në netët me yje të trishtë

U thinja, u përgjysmova dhe sot eci e kërrusur

Me dritat e shpirtit ndezur i buzëqesh sot thinjave aq bukur

Jetova gjithmonë si poete, mes fjalësh të shkruara nën hënë

Ŕrugët e dhimbjes i mbusha ylbere, yjet m’u bënë babë edhe nënë

U përplasa shpesh me vetëtima, bubullima plot egoizëm

Si një ushtar i bindur munda skamjen, heshtur munda dhe frikën

Ndriçova me thirrjen e zemrës, çdo plagë që më pikonte gjak

Dora derdhte vargjet aq bukur edhe kur gjarpërinj më vinin përqark

Me dritat e shpirtit ndezur nga fjalët dhe mirësia

Si një poete vrapova ndër shekuj, qëndrova aty ku lind veç dashuria…

/QendraPress/