Çaste poetike me poeten; Bruna MUSAI
Në stolin e vetmisë
————————————-
Dy sy të gozhduar si shigjeta.
Shëtisin të lotuar ne largësi
Në stolin e vetmisë e zbardhi vesa.
E lutet pa pushuar n’ Perëndi.
Varkën me kujtime e ngarkoi.
Ne detin e pafund e të paanë.
Priste derisa Dielli perëndoi.
Te fluturonte drejt saj një pulëbardhë.
Malli brenda saj ishte zhuritur.
Etur shpirti I saj për përqafimin,
Shpresa çdo ditë me shumë ishte venitur.
Priste çdo ditë Nëna perëndimin.
Eja mbushja shpirtin kësaj nëne
Mos e lër mallin të djegë si zjarr.
Stolin ktheje n’çerdhe lumturie.
Lotët fshija.e përcillja larg.
/www.QendraPress.com/
