Çaste poetike me poeten;-Cerazela KONDI

MË MBAJ, PAK AKOMA !

——————————

Më mbaj,bën ftohtë.

Më mbaj,dhe pak akoma.

Sot nuk ka yje.

As në tokë,dhe as në qiell.

Të ftohtin e dimrit e kam frikë.

Plagët e mija i ftohti,i shpon

si mijra thikë.

Më mbaj,dhe unë do të këndoj

vargje,nga kënga jonë.

Që shpesh i harroj

Më jep akoma dhe një minutë

nga ty.

Akoma dhe në është për pak.

Më lërë ndjenjat e mia,të shpreh

gjithë dashuri.

Jo,për asgjë mos pyet.

Thjesht kështu mbamë.

Deri sa të vijë,mëngjesi i ri.

E mbështjellë,në ngrohtësinë tënde

e qetë të rri.

Mbamë,nuk do të ketë hënë

sepse hëna ime,je ti.

Magjia në këngën tonë.

Lutje në zërin tim.

Qetësia që ,shpirti kaq nevojë ka.

Në këtë botë,

Shpirtrat tanë,një gërshetim

Më mbaj pak akoma.

Kam ftohtë,dhe frikë!!

/QendraPress/