Çaste poetike me poeten;-Dorina ABDURRAMANI

Ditë pranvere ishte si tani,

———————————————————

dhe unë kujtova se të kisha harruar,

ca fjalë tə ngrohta m’i the atë ditë me shi,

ndeze tek unë,atë ç’ka ishte shuar.

Si e ftohtë më erdhi ajo ditë,ndryshe,

brenda vetmisë sime,sërish kishe hyrë ti,

më kishe cituar një letër,tek stoli,ku rrinim dyshe,

me germa të arta,më kishe thurur poezi.

Me jep një motiv të ngrihem,nga ku u rrëzova,

një fjalë,një ledhatim,që mbetén shumë larg,

në muzg,përhumba kujtimet,nga ku u largova,

shpirt-fshehur rri tani,nga malli,që më është bërë varg.

/QendraPress/