Çaste poetike me poeten; Elona POZHEGU

Jeta

————————-

Më falni nëse ju flas me një zë të ftohtë

nuk kam më fjalë për jetën

ku gjithçka ka humbur kuptimin.

Përtej jetës hiç asgjë

sa shumë i kam shtrënguar shtyllat

e asaj ëndrre boshe.

Çdo gjë më është shndërruar në frikë të paqartë

ma thirrën emrin me kujdes.

Më mbushi të tërë qenien me dridhje të reja

e gjithë kjo më ha fuqinë.

Ndoshta shpirti mundohet të pendohet

ndoshta do të dëshironte të shpëtonte nga ky tmerr

E zhveshur nga ndjenjat dhe mendimet.

tepër e pa kujdesshme për vetveten

duke iu frikësuar fatit.

Elona POZHEGU