Çaste poetike me poeten;-Esmeralda BREGAJ

Përsëri

—————————

Do të vi

Aty, te mezi I hënës së pabërë

Me prit

Aty, te mezi i buzës së njomë

Më vadit

Me jet kur dielli të zbres në dhomë.

ngadalë

pa më prekur dhimbjen që kërcet si bombë!

Do të vi

Me një valixhe me mall

Do fus plagët palë palë

Do I qëndis e arnoj

Dhe si petanik do i shtroj.

Do të fal

Pa duel e pa kandar

Pa dëshmitar

Pa xhandar

Se lulja s’të vret në behar!

Do ikim

Kur hëna të jetë pjekur

Aty do puthen dy pika lot

S’do dihet kush është Më fatlumi në botë.

Më vadit

Se buza më është tharë

Do kurorëzohemi përjetë

Pa krushq e pa kitarë

Do lulëzoj

Dashuri e parë,

Si lulja e vrarë

Do kujdes e karar

Shi dhe behar.

Përsëri….

/QendraPress/