Çaste poetike me poeten;-Fatmira LIMANI

A vritet pafajsia…?

——————————-

Me të pafajshmit në botë.

Janë fëmijtë të sapolindur.

Akoma të pa hapur sytë.

Buzëqeshin, si gonxhe trëndafili.

I buzëqeshin bukurisë së jetës

Qe zoti,perendia dhuratë jua bëri.

I buzëqeshin bukurisë natyrës.

Ku rriten ,gëzohen e lumturohen.

Janë më të pafajshmit në botë

Kur sheh, dikush, jetën ua rrëmben ,

Vriten në luftë, gjumë,rrugë apo shkollë.

U merret jeta e dhuruar prej Zotit.

Eshtë krimi me makabër njerëzor.

Prej dorës kriminale të kujtë-doqoftë.

Prej dorës e shpirtit gjakatare.

Për interesat e tyre, me gjakun e fëmijëve fitojnë.

Sot,në kohën e bukur “moderrne.”

Fëmijtë,duan ta shohin, të gëzojnë.

Të qeshin,të lozin ,të lumturohen.

E ardhmja, që duhet të ndriçoj botën.

Padrejtësia e njerëzëve të konsumuar në jetë.

Që kanë humbur ndjenjat e shpirtin njerëzor.

Duan të shuajnë diellin,rrezen që ndriçon botën.

Përmes fëmijëve,të shuajnë dashurinë e jetës tonë.

Uragani I plakjes trurit,që “drejton botën.”

Ku për llogari të veta,ka humb arsye e logjike.

Paçka se u merr jetën, fëmijëve e njerëz t’pa faj.

Janë të pamëshirshën ndaj dhuratës perendisë.

Një ditë do ta kuptojnë,ndoshta jo ato.

Por brezat e tyre,sot me fëmijët me të mbrojtur.

Dhimbjet e vuajtjet e njerëzimit nuk mbulohen.

Ato jetojnë,rizgjohen,jeta rigjenerohet,vazhdon..

/QendraPress/