Çaste poetike me poeten; Kejsi SPAHIJA

Sa herë i kemi vrapu kohës,

Kur frika na ka mbështjellë grykët,

E të tulatur prej ikjes,

I jena fal pa kushte ndejtjes,

Ndejtjes në një kohë që nuk pret,

As nuk premton,

Veç garon pa rregulla,

Në mendjen tonë.

I jena fal pa kushte ndejtjes,

Të një trupi që nuk reagon,

Veç vegjeton në kohën që vrapon,

E trupin diku na e harron.

Ne na frikëson ikja,

Se mendjen; zemrën; shpirtin; trupin,

E kena në vendin tonë,

Edhe pse koha duket sikur nuk na premton,

Edhe pse koha me ne veç garon,

Të tulatur prej ikjes,

Veten e harrojmë.

•Tiranë Shtatorë/2023

/www.QendraPress.com/