Çaste poetike me poeten;-Meri BO

Dashuria zbriste kodrën !

————————————

Dashuria zbriste butë nga kodra,

me buzë te hapura si lulja ne ag,

kurora e diellit i ndriste në flokë

nimfë e dritës në çastin e parë.

Me hapa të ngadaltë si fllad i vjeshtës,

zbriste e qete e kthjellet, e tretur;

ne gishta mbante një trëndafil te ngrirë

plagë qe çel si zambaku i heshtur.

Zbriste drejt detit te kaltër, te qete

etjen e saj donte ta shpëlante me valë.

Dantella ranë mbi rerën e ngrohte,

si vello nusërie e zbritur nga larg.

Para se dielli te mbyllte sytë

ajo u shua ne dritën e fundit, pa zë.

Pulëbardhat fluturuan ne qiej bosh,

kërkuan gjurmët e saj mbi detin pa strehe

Dashuria zbriti nga kodra e qete

me një “Të dua” që zgjatet në frymë

dhe fjeti përjetësisht në gjirin e heshtjes.

/QendraPress/