Çaste poetike me poeten;- Natasha Petriti TUSHA.

JA DHE DIMRI ERDHI!

————————————

Vjeshta me gjethe te arta e bollek, na iku

Dimri filloi me shume shi, dhe i ftohte,

Shume njerez te papregatitur, i ka zene paniku,

Ne disa qytete, fshatra ne Shqiperi s’del dot pa not.

Mbi majat e maleve, sikur kane rene t’bardhat re,

Po jo, ata jane te mbuluar me vello te bardhe,

Ku bora e rene, ¢’faq bukurite e saj perhere,

Dimri eshte i mire, se mbyt mikrobet anembane.

Nata ne stinen e dimrit, eshte e gjate,

Ne mengjes ¢ohesh, toka e eshte plot baedhesi,

Asnje zog nuk fluturon, kur veshtron nga jashte,

Akulli neper lulet dimerore, duket si kristali.

Sa vjen Dhjetori per festat ne mendojme,

Le ti festojme keto festa, te gezuar plot shendet,

Stina e dimrit ka festa te bukura, muajt mbarojne,

Per Krishlindjen e Vitin e Ri, gezojne femijet gjith lexet.

Stina e dimrit me pelqen, dhe se eshte ftohte,

Jam rritur ne nje vend, ku binte shum bore,

Hecnim rruges per shkolle, ne shpirt ishim te nxehte,

Kalonin mbi uren e lumit Devoll, me topa bore ne dore.

Mall per ato vite te bukura, e te bardha si bora,

Ne Forlì sa bie pak bore gezojme, ajo shkrin,

Ashtu si ne Lezhe, rralle bie bore me shume shira,

Dimri ketu ka erdhur, pak ftohte, po nuk ngrin.

Natasha Petriti Tusha.

/QendraPress/