Çaste poetike me poeten.: Sanie Tushaj RROKAJ

Mall dashurie

——————-

Në një shtëpi një nënë vetëm

Këndonte këngën e krishtlindjes dhe fëmijët uronte

Një godë ujë nuk kish kush ti sillte

pa le për të ngrënë që derën shikonte .

Në tjetrën shtëpi dikush rënkonte,

Shpirti i tij ishte trishtuar aq shumë

Asnjë fjalë s’kish me kë të kuvendonte

lutjet e tij i dërgonte dhe në gjumë .

Petale lulesh shpërndarë gjithandej

Kujtime brengash mbetën në udhën e gjatë

Tani as fëmijëve buka nuk u shijon

As prindërve buka nuk u vete në barkë .

Bota i rrëmbeu në ç’do anë

Udha e humbur nëpër re mbuluar

Dashuria u zhduk nëpër errësirën e kohës

Imazh i largët si thesar i çmuar .

Shpërndarë copëzat e shpirtit në ç’do anë

Nëpër ëndrra dashuria rri ndriçuar

Sa përshetima mbyten brenda shpirtit

Sa lot të kripur në zemra të lënduar .

Sa kujdes do të përshkruash rrugën e jetës

Ajo është e gjatë dhe ka kthesa shumë

Dashuria në zemra të fëmijëve nëpër botë

Dhimbja e prindërve

që me dashuri nuk u ngopën kurrë.

Sa mall kam…më dëgjon ?

Në këto ditë feste dhe më shumë

Të shtrenjtën fjalë kam dashurinë

Uri e pashtershme nëpër hapësirë të pafund .

/wwww.QendraPress.com/