Çaste poetike me poeten;-Sanije RROKAJ

DASHURIA MPOSHT LOTIN NË BOTË !

————————————————–

Sapo hap sytë në agim filloj me lutje e meditim

për paqe e dashuri në botë .

Për fëmijet me aftësi të kufizuara e për fëmijët autik.

Për fëmijë jetimë e fëmijë të sëmurë .

Po të shikosh me vështrim në botë ka shumë

 fëmijë që vuajnë me sëmundje të ndryshme .

Disa kanë sëmundje të pashërueshme

disa kanë prerë gjymtyrët ,

disa janë autikë ,

disa të sëmurë mendorë

disa vuajnë nga varfëria ,

disa kanë humbur shikimin .

Disa fëmijë nëpër botë mbyten në terrin e luftërave .

Në mes të gjakut dhimbjes terrorizmit e lotimit

Skamjes dhe varfërisë .

Këto janë dhimbje që mbeten gozhdë në zemrën e

ç’do njeriu që di të vlerësojë dashurinë njerëzore.

Unë dua të jem një nënë dhe gjyshe që

përqafon dhimbjet e këtyre fëmijëve..

qoftë fizikisht apo shpirtërisht!

Unë e ndiej ç”do dhimbje që sapo

 preka më lartë si dhimbjen time ..

që kur sëmuresh do prekjen e ngrohtë të prindërve ,

por veçanërisht të nënës .

Por, nëna nuk është gjithmonë pranë nesh ,

disave u mungon ,disa i kanë larg

,disa si kanë mundësitë të venë në ç”do moment tek nëna !

Veç …prindërit kanë gjithmonë shpirtin e dashurisë në udhëtim të jetës

Të japin dashuri të përjetshme dhe të pa kushtëzuar ….

dashuri të vërtetë e jo të përkohshme e të kushtëzuar .

Por për të gjetur lumturinë e vërtetë do të thotë …

Të jetosh ..e të falësh ..

Dashuria e vërtetë është …të duash jetën ….

Dashuria e vërtetë është si një burim

paqeje që rrjedh gjithmonë e më shumë .

Të falësh dashuri është sikur të

 falësh pranverë edhe në dimër .

Dashuria kurrë nuk vjetrohet as venitet po ja dite

 vlerën se si dhe ç’farë do të thotë dashuri ..ajo nuk bëhet

kurrë bajate ..është gjithmonë e freskët në

pranverë verë vjeshtë

e dimër ,

në rini në mposhtë të mesme e në të tretë .

Në kujtesën time vezullon i zbehtë imazhi i

 dashurisë për kohën që jetojmë .

Sikur dashuria të ulej në një tavolinë me gjithë botën ..

e njerzit mos të mbyllnin shtigjet e dashurisë por të hapnin shtigjet e

paqes ..bota nuk do ishte kjo që është .

Bota të ipte jetë e paqe të varfërve ..jetimëve .

fëmijëve që përmëndëda

pak më lartë të mos përballen me vështirësi e paqartësi jete .

Edhe se bota është e zhytur në kaos …. shpresa

është e sigurt po të ketë zemër me gjak për

një të ardhme të ndritur pa dallime e pa luftëra .pa krime e pa vrasje ..

pa zinxhirë skllavërues .. bota do ndryshonte

Ah sikur të këputeshin këta zinxhirë skllavërues të

dalësh nga kaosi që të dominojë paqe e dashuri ,

pa vrasje e intriga

pa shtypje e shfrytëzim .

pa lot e gjak ,

pa terrorizëm dhe dhunë .

Pavarsishtë se ç’farë vështirësie del në jetë …

dashuria nuk duhet të shuhet asnjëherë!

Lumturia dhe dashuria më e madhe fillon tek familja ..

tek shoqëria e tek bota e gjithë .

Kur të tre brezat ….

Prindër ….fëmijë ..gjyshër të respektojnë njëri tjetrin dhe

 jetojnë në dashuri ..kështu bota

do të gjëjë paqe e qetësi .

Të dominonte harmonia dashuria e qetësia

dhe jo mosbesimi … gënjeshtra mashtrimi ..

Urrejtja gjithmonë vret … nuk e çon botën në paqe

 por në dështim të dashurisë botërore .

Duhet të kemi parasysh tre gjëra ..

Sinqeritetin ,ndershmërinë

besnikërinë

Kështu do ja dalim ..do jemi krenarë dhe kryelartë

përpara pasardhësve tanë brezat që vijnë..që të njohin

kohën e dashurisë ..e fjalës së mirë e korrektësisë

Kështu do harrime në kohën e paqes

dhe të dashurisë .. botërore

Ndal luftërave dhunës gjakderdhjes dhe vërshimit të lotit !

Por ,paqe dashuri besim mirëkuptim harmoni dhe buzëqeshje !

Dashuria ndryshon botën .

Dashuria fshin lotët e njerëzimit .

/QendraPress/