Çaste poetike me  poeten:-Shega CERIKU

Një zemër e plagosur..

—————————-

 Diku në një qytet të vogël,

 jetonte një grua e bukur por e plagosur nga rutina e jetës..

Shumë herë njërzit e shikonin bukurinë dhe jo shpirtin e vuajtur të saj .

asnjë nuk e dinte se pas një fytyrës së saj fshiheshin

shumë gjëra misterioze që asnjë nuk e dinte..

vuajtjet e shpirtit të saj por e shikonin me

 një fytyrë djallezore.që çdo mëndje të sëmu

r lakmonin si egërsira për trupin e saj..

A mundet që t’a njihnin atë në të vërtet?

Sa nga ata kishin parë lakuriqësinë e saj në të vërtet?

 Sa nga ata e panë të hiqte rrobat?

 Apo ëndërruar për bukurinë e saj..

Në një trup të çveshur me etjen e një shpirti mëkatar..

Në të vërtet, asnjë nuk dinte dhimbjen e sajë..

 Nga ajo çdo nga ne duhet të dimë s’e

çdo njeri fsheh diçka në shpirt pa gjykuar

 s’e kush është dhe s’i është në të vërtet..

 Ajo femër e bukur por me një zemër të plagosur ..

diçka e bërë të fshihet në shpirtin e saj ..

 Asnjë se di kush ja thyevi zemrën?

Çfarë e bënë atë të qajë?

Cili është pasioni i saj?

S’i reagon ajo ndaj gabimit të saj?

Më trego në të vërtet ,

 cilat janë ëndrrat e saj në të vërtet?

Çfarë dini për atë në të vërtet..

 Asgjë.. Asgjë.. Asgjë..

 asnjë nuk u përpoq në të vërtet të

të zbulojë se një grua e bukur ka

 diçka që e bëri të qajë..

Se ata që përbuzën nuk

Pan më shumë më tepër se interesin e tyre

,si mundet të gjejnë një rastë të vetëm

.pa e ditur shpirtin e saj..

Lakuriqësia i përket trupit!

Por shpirti është një gjë tjetër…

Sepse shpirti është s’i një shtëpi

që duhet shumë përpjekje

për t’u futur brenda..

Se ka një çelës dhe një

 brava të vështirë për t’u futur brenda..

Bukurija nuk ka kuptim po

 nuk dinit të vlersoni

çdo njëri që është pran jush…

/QendraPress/