Çaste poetike me poeten;- Shqiponjë Arshi VEIZAJ

E shkuara dhe e tashmja ..

———————————-

Si iku kjo jetë ashtu pa kuptuar

Kur isha fëmijë dhe tani me një shkop ,çaluar..

Ikën vitet radhë porsi një ujvar !!

Tani ujë i qelbur në përrua të thar,

Si ikën këta vite ??që isha furtunë

Smë kapte as plumbi…

Tani as me breshkën nuk bëj dot garë unë ,,

Si më iku jeta ?,pa e kuptuar fare

Isha si rreze drite ,si qengji manarë ,,

Më shkëlqenin sytë porsi rreze dielli

Tani janë të fishkur mu si shavar pylli ,,,

Si trëndafil i kuq buza edhe faqe ,

Sot si mollë e kalbur ,si rrogos pe kashte

Trupi im si lisi ,veshur me kollare ,

Tani i kërrusur me potere zvarr…

Ah edhe një herë të isha i ri ,

Se më ka ardhur mendja tani në pleqëri ,,

Si iku kjo jetë Pa u kuptuar fare,

Më thoni o shok se kam ren në halle ….

/QendraPress/