Çaste poetike me poeten;-Teuta Beqari  OSMANI

E vërteta vret!

—————————-

Ndonjëherë,

E vërteta vret kaq shumë

Sa vrasja me qëllim është si një “lojë”!

Por kur e vërteta rron më tepër se çdo gjë

Nuk ka as baltë e as mur që ta mbulojë!

E kur shoh në disa që fshehin fytyrën pas gishtit

Disa kapin hundën, disa hapin sytë më tepër

Disa shtrëmbërojnë buzët

Disa nuk shohin fare deri në përhumbje

Pasi e vërteta i lë pa fjalë, pa gojë, pa sy, pa vesh

Derisa zhduken, si hije veniten

Si përballë një shkëndije që i djegë!

E shoh se s’u vjen për hise

As për iso nuk u ndjek

E vërteta çan edhe muret

Edhe të vdekurit i ngre mbi dhe’!

Kjo është e vërteta

E nëse doni e apo s’doni

Pak rëndësi ka…

Në daç mbulohuni

E në daç fshihuni

E në daç më urreni

A e të më doni…

Unë kjo jam!

E vërteta vret…

Si vet fjala !

Ndaj, kur flas, e kur kurrë s’dëgjohem,

Të paktën një autografi me shkrim e lash’

Për të vërtetën dhe vetëm për të drejtët

Si vet Zoti e t(d)a

/QendraPress/